Een eiwitrijk dieet is een populaire optie voor individuen die proberen af te vallen of aan te komen. Omdat eiwitten de bouwstenen van spieren vormen, hopen volgers van eiwitrijke diëten spieren te winnen of spiermassa te behouden terwijl ze proberen af te vallen. Een te hoog eiwitgehalte kan echter een negatieve invloed hebben op het nierstelsel. Deze effecten komen voor in urine, wat een afvalproduct is van het niersysteem.
Ureum
Eiwit bestaat uit stikstof-, koolstof-, zuurstof- en waterstofmoleculen. Het lichaam kan dat allemaal metaboliseren, behalve stikstof. Stikstof is essentieel voor het vormen van veel verschillende aminozuren die nodig zijn voor de lichaamsfunctie, maar overtollige stikstof moet worden uitgescheiden. De lever zet overtollige stikstof om in ureum, dat vervolgens door het bloed reist en naar de nieren wordt uitgefilterd. Een eiwitrijk dieet kan leiden tot verhoogde ureumproductie; overtollig ureum kan zichtbaar worden in de urine.
urineren
Een eiwitrijk dieet vergemakkelijkt een grotere productie van urinevolume. De toename van ureum in het lichaam, drijft de behoefte aan meer filtratie door de nieren. Dit betekent dat er meer water uit het bloed wordt getrokken om de verwijdering van ureum te compenseren. Overmatig plassen tijdens het volgen van een eiwitrijk dieet kan leiden tot uitdroging, merkt het American Kidney Fund op.
Calcium
Een studie uitgevoerd door Roichi Itoh, in 1998 verschenen in het American Journal of Clinical Nutrition, toonde aan dat een verhoogde eiwitconsumptie leidt tot meer calcium in de urine. Hoewel het exacte mechanisme hiervoor niet goed wordt begrepen, is de impact van overmatig calciumverlies nog steeds zeer belangrijk. Calciumverlies gaat gepaard met een verlies van minerale botdichtheid en een toename van osteoporotische aandoeningen, vooral bij ouderen.
