De perceptie van schoonheid is in de loop van de tijd veranderd. Beginnend in de late 19e eeuw, begon de houding ten aanzien van gewicht, vooral bij vrouwen, te verschuiven naar een slanker, meer atletisch uiterlijk. Deze verandering leidde tot een zoektocht naar oplossingen die afvallen gemakkelijker zouden maken. Hierdoor zijn dieetpillen populair geworden en zijn ze door de jaren heen blijven evolueren.
Vroege Dieetpillen
De eerste dieetpillen kwamen beschikbaar tijdens het tijdperk van de patentgeneeskunde aan het einde van de 19e eeuw. Bekend als vetverminderers, waren ze gebaseerd op schildklierextract, dat de stofwisseling kan verhogen. Men dacht dat de pillen een effectieve vorm van gewichtsvermindering waren. Helaas hadden de pillen onverwachte bijwerkingen, waaronder abnormale hartslagen, verhoogde hartslag, zwakte, pijn op de borst, hoge bloeddruk en zelfs de dood. Hoewel de risico's aanzienlijk waren, bleef deze vorm van gewichtscontrole beschikbaar tot de jaren 1960.
Vroege 20e eeuw
In de jaren dertig werd een nieuw medicijn genaamd dinitrofenol een populaire behandeling voor gewichtsverlies. Het medicijn bleek een thermogeen effect in het lichaam te veroorzaken. Verschillende accidentele sterfgevallen als gevolg van hyperthermie veroorzaakt door het medicijn, samen met incidenten van ernstige huiduitslag, schade aan het smaakgevoel en oogstaar begonnen te worden gemeld. Deze incidenten droegen ertoe bij dat er nieuwe wetten werden aangenomen die de Food and Drug Administration meer controle gaven, en het gebruik van dinitrofenol in de Verenigde Staten werd stopgezet.
Midden 20e eeuw
Tegen het midden van de jaren vijftig werden amfetaminen het favoriete medicijn. De stimulans werd tijdens de Tweede Wereldoorlog aan soldaten gegeven om hen alert te houden. Een van de bijwerkingen was onderdrukking van de eetlust. Dit leidde ertoe dat de pillen in de Verenigde Staten werden voorgeschreven om mensen te helpen afvallen. Het risico op misbruik en nadelige neurologische en psychologische effecten bleken groter te zijn dan de waarde die de medicatie bood. Een ander medicijn, aminorex fumaraat, werd ontwikkeld als behandeling voor obesitas in 1965. Helaas veroorzaakte het in veel gevallen pulmonale hypertensie en werd het in 1968 uit de handel genomen.
De jaren 1960 zagen ook een heropleving in het gebruik van schildklierhormoon voor de behandeling van gewichtsverlies. Dit wordt vaak gebruikt in combinatie met diuretica, laxeermiddelen en amfetamine om gewichtsverlies te bevorderen. Uiteindelijk is deze aanpak in onbruik geraakt vanwege het risico op toxiciteit.
ephedra
In de jaren zeventig gebruikte een Deense arts efedrine in combinatie met cafeïne om astma te behandelen. Uiteindelijk werd deze behandeling voorgeschreven voor gewichtsverlies. In 1994 hebben de Verenigde Staten de Dietary Supplement Health And Education Act aangenomen, waarbij ephedra werd geclassificeerd als een kruid waarvoor geen goedkeuring van de FDA nodig was. Bijgevolg nam het wijdverbreide gebruik van ephedra voor obesitas aanzienlijk toe. Bijwerkingen van het medicijn in de vorm van cardiovasculaire en neurologische problemen dwongen de FDA om ephedra als een onveilige stof te verklaren. Fenylpropanolamine, een chemische stof afkomstig van ephedra, werd ook populair als eetlustremmer. Het gebruik ervan werd stopgezet toen hemorragische beroerte en verhoogde hypertensie werden gemeld.
fenfluramine
Het medicijn fenfluramine werd goedgekeurd als een behandeling voor gewichtsverlies in 1973. Het hoogste niveau van populariteit was in 1992, toen het werd gecombineerd met een ander medicijn, phentermine, in een medicijn dat bekend werd als fen-fen. Alleen al in 1996 werden meer dan 18.000.000 recepten geschreven. Bij degenen die fen-fen innamen, begonnen bijwerkingen op het hart te ontstaan, waaronder pulmonale hypertensie, hartletsels en klepafwijkingen. Vanwege deze risico's werden zowel fenfluramine als fentermine in 1997 vrijwillig van de markt gehaald.
De 21e eeuw
In de 21e eeuw verspreidden dieetpillen, veel gebaseerd op kruidenformuleringen, zich op de markt. De nieuwste toegang tot de arena voor dieetpillen is Orlistat, op recept verkocht als Xenical en zonder recept als Alli. Orlistat wordt ingenomen om de hoeveelheid voedingsvet te verminderen die wordt opgenomen door het spijsverteringskanaal. Orlistat wordt gebruikt in combinatie met een caloriearm dieet.
