Het consumeren van sucrose en andere soorten suiker lijkt het energieniveau te verhogen in verhouding tot de hoeveelheid die wordt verbruikt. In feite kan het consumeren van suiker in voldoende grote hoeveelheden resulteren in een uitbarsting van energie die bekend staat als een suiker high die eindigt in een scherpe daling van energieniveaus, een "crash" genoemd. Hoewel deze effecten vergelijkbaar zijn met die van chemicaliën zoals cafeïne, is suiker geen stimulerend middel. In plaats daarvan is het wat het lichaam als brandstof gebruikt.
Suiker als energie
Somatische cellen hebben glucose nodig voor energie. Wanneer het lichaam glucose aan voedsel ontleent, geeft de alvleesklier insuline af, signalerende cellen om de glucose te absorberen. Dit voedt cellen door het hele lichaam, wat resulteert in een waarneembare toename van energie. De lever zet overtollige glucose om in glycogeen, dat het lichaam opslaat in spieren en ander weefsel. Zodra het lichaam glycogeen voor 12 uur opslaat, zet de lever de resterende glucose om in vet.
Bronnen van suiker
Glucose is een soort suiker die het lichaam tijdens de stofwisseling aan voedsel ontleent of synthetiseert. Het lichaam trekt glucose het gemakkelijkst uit koolhydraten, hoewel het ook eiwitten en vetten kan omzetten in glucose. Koolhydraten omvatten monosacchariden of eenvoudige suikers, zoals fructose en galactose; disacchariden, die combinaties zijn van fuctose, galactose en glucose; zetmeel; en cellulose, of vezel, hoewel vezel onverteerbaar is en dus geen energie levert. Het lichaam ontleent glucose het snelst aan fructose, meestal binnen 15 minuten, volgens Sarí Harrar en Julia VanTine in 'Prevention's the Sugar Solution'. Het kan echter tot acht uur duren om glucose uit vet of eiwit te absorberen.
Boven- en ondergrenzen
Afgezien van wanneer het het gevolg is van een medische aandoening, is een lage bloedsuikerspiegel of hypoglykemie zeldzaam. Hypoglykemie kan echter coma of de dood tot gevolg hebben. Hoge bloedsuikerspiegel, die vaak voorkomt bij een hoge suiker- of koolhydraatconsumptie, kan beroertes, hartaandoeningen, schade aan de algehele bloedsomloop, oogbeschadiging, zenuwbeschadiging en andere complicaties veroorzaken. Daarom is het essentieel dat de bloedsuikerspiegel binnen een bepaald bereik blijft. Hoewel suiker een essentiële energiebron voor het lichaam is, heeft het daarom de capaciteit om ofwel deficiënt of toxisch te zijn, afhankelijk van de serumbloedspiegels. In het bijzonder zijn bloedglucosewaarden onder 40 mg per deciliter en boven 100 mg per deciliter gevaarlijk genoeg om ernstige gezondheidscomplicaties of de dood te veroorzaken.
Verstorende factoren
Verschillende aandoeningen en andere factoren kunnen de manier veranderen waarop uw lichaam op suiker reageert. Diabetes is de belangrijkste oorzaak van suiker-gerelateerde gezondheidscomplicaties. Diabetes is een aandoening waarbij de alvleesklier niet genoeg uitscheidt of insuline of somatische cellen er niet op reageren. In beide gevallen kan het lichaam geen suiker gebruiken, waardoor het zich in de bloedbaan kan verzamelen. Het omgekeerde kan ook vaak voorkomen bij mensen met diabetes, omdat medicatie en supplementen die bedoeld zijn om natuurlijke insuline te ondersteunen of te vervangen, de bloedglucose in het bloed tot gevaarlijk lage niveaus verlagen. Een andere verwarrende factor is obesitas, waardoor het lichaam minder reageert op insuline, wat resulteert in effecten die vergelijkbaar zijn met pancreasstoornissen. Bovendien veroorzaken stress, verwondingen en lichamelijke inspanning, inclusief door inspanning, de afgifte van epinefrine, wat de lever ertoe aanzet om de bloedstroom te overspoelen met glucose uit de glycogeenvoorraden om een snelle en scherpe toename van energie te veroorzaken, die zelfs bij afwezigheid kan optreden van recente voedsel- of suikerconsumptie.
