Het gevoel hebben dat je één soort voedsel moet hebben - of het nu een hamburger, chocoladereep of augurk is - is vaak niets meer dan een gewoon verlangen. Sommige verlangens kunnen echter wijzen op een onderliggende gezondheidstoestand. Verlangen naar ijs, of het nu fijngemaakt is, in blokjes of in chips, is een symptoom van pica, een soort dwangmatig eten. Een verlangen naar zout voedsel kan een symptoom zijn van een aantal aandoeningen die medische aandacht vereisen - maar het kan ook gewoon zijn omdat u gewend bent geraakt aan een natriumarm dieet.
Pica en ijs
Een soort dwangmatige eetstoornis, pica komt vaker voor bij jonge kinderen dan bij volwassenen, hoewel het vaak voorkomt tijdens de zwangerschap. Een veel voorkomend symptoom van pica, ook bekend als pagofagie, is een verlangen naar niet-voedingsstoffen, waaronder ijs, maar ook vaak krijt, papier, haar en zeep. Pica is in verband gebracht met een tekort aan zink- en ijzerbloedarmoede. Dit laatste is een aandoening waarbij uw lichaam onvoldoende rode bloedcellen heeft als gevolg van een tekort aan ijzer.
Zink en ijzerbehoeften
Zink is een spoormineraal dat in cellen in uw lichaam wordt aangetroffen en helpt bij de ondersteuning van het immuunsysteem, celgroei en de verwerking van koolhydraten. Het helpt ook bij je reuk- en smaakgevoel. IJzer wordt ook door je hele lichaam aangetroffen, en dit essentiële mineraal helpt je bij het produceren van rode bloedcellen, omdat het nodig is om hemoglobine te maken, dat zuurstof door je hele lichaam vervoert. De voedingsinname van zink is 8 tot 11 milligram per dag, terwijl het voor ijzer 8 tot 18 milligram per dag is. Zowel zink als ijzer zijn te vinden in eiwitrijk voedsel, zoals rundvlees, varkensvlees en kip met donker vlees. Noten, volle granen en peulvruchten zijn ook een goede bron van ijzer en zink, en bladgroenten bieden ook een natuurlijke ijzerrijke bron.
Uitdroging en het verlangen naar zout
Een verlangen naar zout kan een symptoom zijn van uitdroging. Uw lichaam scheidt natrium uit wanneer u zweet en urineert, wat mogelijk kan leiden tot een laag natrium- en vochtgehalte. Verlangen naar zout als gevolg van milde uitdroging kan gemakkelijk worden behandeld door rehydratatie, het drinken van een glas water of een sportdrank. Ernstige uitdroging vereist echter dringende medische hulp. Symptomen van ernstige uitdroging zijn shock, ingevallen ogen, verwarring, duizeligheid en bewusteloosheid.
De gewoonte van natriumdieet
Amerikanen krijgen over het algemeen te veel natrium als gevolg van het eten van verwerkte, geconserveerde en ingeblikte goederen, evenals fastfood, die allemaal veel natrium bevatten. Hierdoor kan een gewoonte voor zout voedsel, evenals een verhoogde natriumspiegel, ontstaan, waardoor je naar zout snakt wanneer je minder krijgt dan je gewend bent. Een natriumarm dieet kan leiden tot een aantal gezondheidscomplicaties, waaronder hoge bloeddruk en een verhoogd risico op osteoporose bij vrouwen. De aanbevolen hogere inname van natrium per dag is 1500 milligram voor mensen met hartaandoeningen of nierproblemen, ouder dan 51 of Afro-Amerikaans. Voor alle anderen is de aanbevolen inname niet meer dan 2.300 milligram per dag.
