Prikkelbare darm syndroom, of IBS, is een aandoening die het spijsverteringsstelsel beïnvloedt. Mensen met de aandoening ervaren pijn, spierspasmen en onregelmatige stoelgang die verband houden met stress, voeding en beweging door het spijsverteringskanaal. Het idee om spijsverteringsenzymen te gebruiken om het spijsverteringssysteem vloeiend te laten bewegen, is logisch en voorlopige studies wijzen op een aantal positieve resultaten. U moet echter altijd een arts raadplegen voordat u met een therapeutisch regime begint.
Spijsverteringsenzymen
Spijsverteringsenzymen zijn eiwitten in het lichaam die chemische veranderingen helpen aanmoedigen, die helpen bij de afbraak van voedsel in het spijsverteringsstelsel. Er zijn drie soorten spijsverteringsenzymen: lipasen verteren vet, proteolytische enzymen verteren eiwitten en amylasen verteren koolhydraten. Gewoonlijk worden alle drie soorten enzymen tegelijkertijd ingenomen. Pancreatin is een supplement dat alle drie bevat en wordt vaak gegeven als spijsverteringsenzymtherapie.
Behandeling met spijsverteringsenzymen
Het belangrijkste gebruik van spijsverteringsenzymen is bij de behandeling van pancreasinsufficiëntie, die helpt bij het verminderen van pijn voor mensen met pancreatitis. Ze kunnen ook nuttig zijn bij de behandeling van indigestie door te helpen bij de vertering van vetten, wat leidt tot een vermindering van gas en een opgeblazen gevoel. Er is enig bewijs dat spijsverteringsenzymen ook nuttig zijn bij de behandeling van coeliakie in combinatie met een glutenvrij dieet, maar alleen in de vroege stadia van de behandeling, volgens het University of Michigan Health System. Spijsverteringsenzymen kunnen ook nuttig zijn bij het behandelen van voedselallergieën of -gevoeligheden, bacteriegroei in de dunne darm en het verbeteren van malabsorptie van voedingsstoffen bij de ziekte van Crohn; het onderzoeksbewijs is op dit moment echter nog minimaal.
Prikkelbare darm syndroom
Prikkelbare darm syndroom is een aandoening van het darmkanaal. Personen met IBS ervaren vaak aanzienlijke pijn en spierspasmen in hun buik, gas, een opgeblazen gevoel en onregelmatige stoelgang, zoals constipatie of diarree. Symptomen worden vaak verergerd door het eten van grote maaltijden, het nemen van bepaalde medicijnen, stress en het consumeren van bepaalde voedingsmiddelen zoals cafeïne, alcohol, tarwe en zuivelproducten. Behandeling voor de aandoening concentreert zich meestal op bepaalde symptomen, zoals laxeermiddelen voor constipatie of medicatie voor diarree. Krampstillers kunnen ook worden voorgeschreven om pijn en spasmen te beheersen. Elk individu reageert echter anders en heeft mogelijk een medicatieregime nodig dat is afgestemd op zijn specifieke symptoompresentatie.
IBS en spijsverteringsenzymen
Op basis van bewijs van hun effectiviteit met andere darmaandoeningen, kunnen spijsverteringsenzymen nuttig zijn bij de behandeling van PDS. Een studie gepubliceerd in 1999 in het tijdschrift "Digestive Diseases and Sciences" wees uit dat het nemen van proteolytische enzymen na een vetrijke maaltijd leidde tot minder gas, een opgeblazen gevoel en volheid, wat mogelijke voordelen suggereert bij het gebruik hiervan bij IBS-patiënten. Een studie gepubliceerd in 2011 in de "European Review for Medical and Pharmacological Sciences" onderzocht IBS-patiënten die een combinatie van spijsverteringsenzymen, inositol en beta-glucan kregen. Ze vertoonden een significante verbetering van de symptomen ten opzichte van de placebogroep, met minder gas, een opgeblazen gevoel en buikpijn. Deze bevindingen suggereren potentieel nut van spijsverteringsenzymtherapie voor mensen met PDS; er is echter meer onderzoek nodig. U moet ze voorzichtig gebruiken na overleg met een arts.
