Zwemmen voor heupflexorletsels

Inhoudsopgave:

Anonim

De heupbuigerspieren liggen onder uw buikspieren. Een groep spieren die de psoas major en minor, iliacus, sartorius en rectus femoris omvat, de heupflexoren verbinden uw dijen met uw bekken. Wanneer ze samentrekken, brengen deze spieren je dij en romp dichter bij elkaar. Omdat de heupflexoren een rol spelen bij het zwemmen, kunt u mogelijk niet zwemmen als u een van deze spieren hebt verwond.

Man zwemmen front kruipen in zwembad Credit: Purestock / Purestock / Getty Images

Aantekeningen uit onderzoek

Een artikel uit 2010 in "The Open Sports Medicine Journal" ontdekte lacunes in de literatuur over revalidatie en terugkeer naar speelcriteria voor heupflexorletsels. Het type letsel, oorzaak en symptomen spelen een belangrijke rol bij het bepalen van de meest voordelige oefeningen voor uw revalidatie. Zwemmen is misschien een alternatieve oefening om op te nemen tijdens uw herstel, maar het komt met enkele voorzorgsmaatregelen. Raadpleeg uw arts of een oefeningsdeskundige voordat u gaat zwemmen met een heupflexorprobleem.

Soorten letsel

Een belasting of scheur van uw heupflexoren of hun pezen, die de spieren aan het bot binden, is een acuut letsel dat vaak voorkomt bij zware inspanning of lichamelijke activiteiten. Sprinten en andere snelle en krachtige bewegingen tijdens sporten zoals tennis, voetbal en voetbal kunnen bijvoorbeeld een heupflexor veroorzaken, vooral als de spier strak of vermoeid is.

Peesontsteking of ontsteking van de heupflexoren is een chronisch letsel veroorzaakt door repetitieve bewegingen en overmatig gebruik. Strakke spieren en herhaald trappen in voetbal kunnen bijvoorbeeld leiden tot heupflexitis. Een minder vaak voorkomende blessure wordt "snapping hip syndrome" of "iliopsoas syndroom" genoemd en is wanneer de pees van de iliopsoas-spier een "snapping" gevoel in je heup veroorzaakt dat soms hoorbaar is.

Revalidatierichtlijnen

Voor de meeste heupflexorletsels moet de eerste fase van revalidatie rust omvatten, niet zwemmen. De lengte van de eerste fase zal tussen twee tot drie dagen en verscheidene weken zijn, afhankelijk van de ernst van het letsel. Daarna kunt u een aangepast trainingsprogramma starten, waaronder zwemmen.

Lopers en fietsers kunnen bijvoorbeeld worden geadviseerd om over te schakelen naar zwemmen terwijl ze herstellen van een heupflexor. Zwemmen kan minder ongemak en pijn veroorzaken in vergelijking met hardlopen en fietsen en kan ook helpen de heupflexor te verbeteren. Daarom is zwemmen waarschijnlijk een goede alternatieve oefening in vergelijking met meer inspannende oefeningen en sporten als je last hebt van een heupbuiger.

Contra-indicaties en voorzorgsmaatregelen

Zwem niet voor revalidatie als u heuppijn voelt tijdens het zwemmen, u een verminderd heupbereik heeft of uw zwemtechniek kan onjuist zijn. Zwemmers met een heupflexorblessure moeten mogelijk hun zwemregiment drastisch aanpassen of de criteria voor "terugspelen" voltooien voordat ze weer gaan zwemmen. Wanneer zwemmen wordt opgenomen in een revalidatieprogramma, gaat u langzaam vooruit. Revalidatieprotocollen kunnen sterk variëren op basis van individuele omstandigheden en de achtergrond van de fysiotherapeut of atletisch trainer.

Is dit een noodgeval?

Als u ernstige medische symptomen ervaart, zoek dan onmiddellijk een noodbehandeling.

Zwemmen voor heupflexorletsels