Fietsen, zoals elke sportieve activiteit, vereist een bepaalde tolerantie voor ongemak. Zoals het spreekwoord zegt: "Geen pijn, geen winst!" Maar het is belangrijk om onderscheid te maken tussen de pijn die voortkomt uit normale of extreme inspanning en de pijn die een blessure aangeeft. Wanneer u een brandwond op uw billen voelt, blijf dan alert op tekenen dat medische interventie nodig kan zijn.
De bilspieren gedefinieerd
"Glutes" is een afkorting voor de gluteale spiergroep, ook wel de achterste dijspieren genoemd. Deze groep omvat de gluteus minimus, gluteus medius, gluteus maximus en de tensor fasciae latae. Zoals je uit de naam kunt raden, is de gluteus maximus de grootste van de bilspieren. Het vormt het grootste deel van de zichtbare wang. Het is je primaire heupextensor, die je neerwaartse slag aandrijft als je trapt. Van al je bilspieren krijgt de gluteus maximus het grootste deel van je fietstraining.
Spierpijn tijdens het fietsen
Je spieren hebben zuurstof nodig om glucose om te zetten in energie. Hoe harder je traint, hoe meer zuurstof je spieren nodig hebben. Maar tijdens een echt intense trainingssessie, raakt het zuurstofafgiftesysteem van je lichaam uiteindelijk achter de energiebehoefte van je spieren. Wanneer dat gebeurt, vertrouwt uw lichaam in plaats daarvan op een anaëroob proces voor het metaboliseren van glucose. Dit back-upproces heeft een nare bijwerking: het resulteert in een ophoping van melkzuur of lactaat. Lactaatopbouw zorgt voor dat brandende gevoel in je bilspieren wanneer je hard fietst. De pijn zou moeten verdwijnen als je een pauze neemt en je lichaam de kans geeft om te vertragen.
Spierpijn na het fietsen
Piriformis-syndroom
Het is mogelijk dat wat je als glute pijn ervaart helemaal niet uit je gluteusspieren komt. In het geval van het piriformis-syndroom, zwelt de piriformis-spier op en irriteert de heupzenuw, die meestal passeert onder de piriformis maar bij sommige mensen erdoorheen loopt. Piriformis-syndroom wordt gekenmerkt door pijn diep in de billen die soms uitstraalt langs de dij of omhoog in de onderrug, langs het pad van de heupzenuw. Behandeling voor piriformis-syndroom bestaat meestal uit progressieve rekoefeningen en fysiotherapie onder leiding van een arts in de sportgeneeskunde. Hardnekkige gevallen vereisen soms corticosteroïde-injecties.
