Eiwit is de sleutel tot een goede gezondheid - het is betrokken bij de immuunfunctie, zuurstoftransport en het behoud van sterk spierweefsel. "Ruw eiwit" is een maat voor hoeveel eiwit in voedsel zit, gebaseerd op laboratoriumtesten die de chemische samenstelling van het voedsel bestuderen. Wanneer u eiwitgehalte op het voedingsetiket van een voedingsmiddel zoekt, verwijst het getal dat u ziet naar ruw eiwit.
Ruw versus echte eiwitten
Er zijn twee metingen voor het eiwit in voedsel: ruw eiwit en echt eiwit. Ruw eiwit wordt berekend na meting van het stikstofgehalte van een levensmiddel. Omdat elk aminozuur - de bouwsteen die wordt gebruikt om eiwitten te maken - stikstof bevat, geeft het kijken naar het totale stikstofgehalte van een levensmiddel enig inzicht in het eiwitgehalte. Omdat echter niet alle stikstof in voedsel in eiwitten wordt aangetroffen, kan het gebruik van ruw eiwit als meting de hoeveelheid eiwit in een voedingsmiddel opblazen. Echte proteïne daarentegen wordt berekend na direct testen op het niveau van proteïne in voedsel, dus het biedt een nauwkeuriger inzicht in hoeveel proteïne u per portie krijgt.
Wat staat er op het etiket?
Het eiwitgehalte op voedingsetiketten wordt bepaald via testen op ruw eiwit, geen echt eiwit. Dat betekent dat het eiwitgehalte op het voedingsetiket theoretisch de hoeveelheid eiwit die in het voedsel wordt aangetroffen, volgens Cornell University in theorie enigszins zou kunnen overschatten.
Omdat voedselproducenten ruw eiwitgehalte gebruiken om de hoeveelheid koolhydraten in voedsel te berekenen, kunnen eventuele onnauwkeurigheden in het eiwitgehalte mogelijk ook onnauwkeurigheden in het koolhydraatgehalte veroorzaken.
Onnauwkeurigheid van ruwe eiwitten
Er zijn aanwijzingen dat de feiten in de menu's niet nauwkeurig de werkelijke voedingswaarde - inclusief eiwit - van het voedsel weergeven. Een studie, gepubliceerd in Appetite in 2015, toonde aan dat het werkelijke eiwitgehalte van restaurantvoedsel dat werd aangeboden op een universiteitscampus aanzienlijk verschilde van de voedingsinformatie op het menu. Bovendien kan het echte eiwitgehalte van melk verschillen van de hoeveelheid ruw eiwit, volgens een rapport van Cornell University. Dit verschil kan een aanzienlijk effect hebben op het maken van zuivelproducten, zoals kaas, merkt het rapport op.
Voldoen aan uw eiwitbehoeften
Raak niet te gestrest over de vraag of voedingswaarde-etiketten ruw eiwit of echt eiwit meten, of dat sommige etiketten het eiwitgehalte niet volledig nauwkeurig rapporteren. Het feit is dat de meeste mensen gemakkelijk alle eiwitten halen die ze nodig hebben uit voeding, volgens de Universiteit van Massachusetts, dus je hoeft je waarschijnlijk geen zorgen te maken over je eiwitinname. Zorg ervoor dat je je eiwitten uit gezonde bronnen haalt. Plantaardig voedsel, zoals bonen en noten, biedt magere eiwitten en hart-gezonde vezels, terwijl magere dierlijke eiwitten - zoals magere zuivelproducten, gevogelte en vis - veel eiwitten bieden zonder veel verzadigd vet.
