Je spieren trainen tijdens het sporten genereert warmte. Hoe intenser en langduriger de oefening, hoe meer warmte je spieren genereren. Je lichaam voert deze warmte voornamelijk af door te zweten. Terwijl het zweet verdampt, gaat lichaamswarmte verloren. Een lichte stijging van de lichaamstemperatuur is niet ongebruikelijk tijdens of onmiddellijk na het sporten, vooral als de omgeving heet en vochtig is.
Een aanzienlijke verhoging van de lichaamstemperatuur kan echter duiden op hitte-uitputting, een zonnesteek of een andere ernstige aandoening. Een hoge of aanhoudende koorts na het sporten mag niet worden genegeerd.
Koorts na het sporten
Een intensieve training of sportevenement met meer lichamelijke inspanning dan u gewend bent, kan leiden tot een te hoge lichaamstemperatuur. Bekend onder de medische term inspanningswarmteziekte (EHI), komt deze aandoening het meest voor in warme, vochtige omstandigheden. Een warme, vochtige omgeving beperkt de effectiviteit van het koelen van je lichaam door zweten.
Intens zweten in een warme omgeving zorgt er ook voor dat je meer lichaamsvocht verliest, wat het vermogen van je lichaam om een normale lichaamstemperatuur te handhaven verder in gevaar brengt. Hoewel minder vaak voorkomend, kan EHI ook optreden bij langdurige of intensieve training in koele omgevingsomstandigheden, vooral als uw kleding of beschermende uitrusting het vermogen van uw lichaam om zichzelf te koelen beperkt.
Aandoeningen bij hitte
EHI omvat een groep warmtegerelateerde aandoeningen die kunnen optreden bij intensieve training. Deze aandoeningen variëren van klein tot potentieel levensbedreigend. De mate van toename van de lichaamstemperatuur samen met andere factoren - waaronder de hydratatiestatus en de elektrolytenbalans - zijn van cruciaal belang bij het bepalen van de ernst van EHI.
De positieverklaring van de National Athletic Trainers 'Association over inspannende hitteziekten beschrijft drie EHI-aandoeningen: met inspanning verband houdende spierkrampen, uitputting van de hitte en inspannende hitteberoerte.
De lichaamstemperatuur is een belangrijke factor bij het onderscheiden van extreme hitte-uitputting van een zonnesteek. Een temperatuur van 104 F of hoger duidt typisch op een hitteberoerte. Een verhoogde lichaamstemperatuur lager dan 104 F suggereert uitputting van de hitte door inspanning. Het vermogen om verhoogde lichaamstemperatuur te verdragen varieert echter, dus begeleidende tekenen en symptomen zijn ook belangrijk.
EHI-tekenen en -symptomen
Spierkrampen kunnen zich ontwikkelen bij intensieve inspanning bij elke temperatuur, maar komen vaker voor in een warme omgeving. De ontwikkeling van spierkrampen kan het eerste teken van oververhitting zijn. Rusten en hydrateren zijn het beste in deze situatie.
Voortdurende oefening vergezeld van een verhoogde lichaamstemperatuur kan leiden tot hitte-uitputting, waarvoor een snelle behandeling nodig is om het lichaam te koelen en te rehydrateren. Veel voorkomende symptomen zijn:
- Duizeligheid
- Duizeligheid of flauwvallen
- Misselijkheid, diarree of buikkrampen
- Zwakte en verminderde prestaties
- Overvloedig zweten of koele, klamme huid
- Hyperventilatie
- Hoofdpijn
Een extreme zonnesteek is levensbedreigend en vereist medische noodhulp. Naast een lichaamstemperatuur van 104 F of hoger, kunnen symptomen zijn
- desoriëntatie
- Verwarring
- Prikkelbaarheid
- Agressiviteit of irrationeel gedrag
- Wankelend of instorten
- Hete huid die nat of droog kan zijn
- Braken of diarree
- flauwte
- Epileptische aanvallen of coma
Waarschuwingen en overwegingen
Een koorts van minder dan 104 F na het sporten is meestal gerelateerd aan overbelasting en keert meestal binnen een uur of twee terug met rust en hydratatie. Houd er ook rekening mee dat koorts soms toevallig optreedt na intensieve training, maar er niets mee te maken heeft. Let op andere tekenen en symptomen van veel voorkomende ziekten, zoals verkoudheid, griep of een maagvirus.
Een aanhoudende of vertraagde koorts na intense of langdurige inspanning kan op een ander probleem wijzen. Extreme training bijvoorbeeld als u er niet aan gewend bent, kan leiden tot spierafbraak. Deze aandoening, bekend als inspannende rabdomyolyse, wordt gekenmerkt door wijdverspreide spierpijn, gevoeligheid en zwakte die zich ontwikkelt en vordert na overmatige inspanning.
Koorts ontwikkelt zich meestal ook samen met thee- of colakleurige urine, als gevolg van lekkage van spiereiwitten in de bloedbaan. Er is onmiddellijk medische hulp nodig om ernstige complicaties, waaronder nierfalen, te voorkomen.
